اما بیشتر افراد تنها یک یا چند مورد از علائم احتمالی را خواهند داشت و بسیاری دیگر فقط متوجه آمد و شد این علائم هستند. پوست و دهان
استروئید می تواند به عنوان یک درمان فوری، به عضله یا ورید تزریق شود.
التهاب و تورم بافت‌های داخلی پوست باعث می‌شوند که صورت ورم کند. ورم بافت اطراف چشم با ایجاد مشکل در مشکل بینایی و مطالعه کردن همراه است.
آزمایش‌ها و روش‌هایی وجود دارند که متخصص روماتولوژیست را در تعیین شرایط بیماری و روش درمانی کمک می‌کنند.
در برخی موارد، آزمایش نمونه کوچکی از بافت کلیه برای تعیین بهترین درمان ضروری است. نمونه را می توان با یک سوزن یا از طریق یک برش کوچک به دست آورد.
بیماری لوپوس باعث کندی عملکرد دستگاه گوارشی می‌شود و همین موضوع دلیلی برای تجربه مکرر اسهال، استفراغ و حالت تهوع است.
پریکاردیتیس یا پلورزی: به شرایطی گفته می شود که التهاب بر لوله های اطراف قلب (پریکاردیتس) یا ریه ها (پلورزی) تاثیر بگذارد.
درمان های نوین، نگرش افراد مبتلا به لوپوس را بهبود بخشیده است. با این حال، این یک وضعیت متغیر و غیرقابل پیش بینی است و حتی ممکن است در افرادی که اندام های حیاتی آنها تحت تاثیر قرار می‌گیرند، یک مورد تهدید آمیز باشد. به سختی می‌توان پیش بینی کرد که لوپوس چگونه بر شما تاثیر خواهد گذاشت. اکثر افراد مبتلا به لوپوس مشکلات جدی ندارند، اما پزشک و متخصص پرستار روماتولوژی، این مشکلات را بررسی می کنند تا درمان های اولیه در صورت نیاز انجام شود. نظارت دقیق بر این شرایط لازم است تا مشکلات جدی، فوری شناسایی و درمان شوند.
امروزه شواهد کافی مبنی بر دست داشتن استروژن در بیماری لوپوس در اختیار نیست. اگر ارتباطی وجود داشته باشد، درمان های پرسش و پاسخ بیماری لوپوس بر پایه استروژن در تنظیم شدت این بیماری موثر هستند؛ البته باید مطالعات بیشتری در این زمینه صورت بگیرد.
بیماری لوپوس اریتماتوز به کلیه‌ها آسیب وارد می‌کند و نارسایی کلیه باعث بروز تورم در پاها می‌شود.
لوپوس می‌تواند به طرق مختلف به کلیه های فرد آسیب برساند و بسته به نوع آسیبی که می‌رساند، درمان‌ها می توانند متفاوت باشند.
دارو و تغییر در شیوه زندگی می تواند این عوارض را کنترل کرده و از ایجاد آسیب های دائمی در اندام ها جلوگیری کند. برای رفع این علائم می توان از نزدیک با پزشک متخصص مشورت و راهکار دریافت کرد.
التهاب و تورم بافت‌های مختلف و ضعف سیستم ایمنی باعث بروز تب بالا می‌شود.
به عنوان مثال دارهای آزاتیوپرین، سیکلوسپورین، سیکلوفسفامید، متوترکسات و مایکوفنولات که می توانند: فعالیت زیاد سیستم ایمنی بدن را کاهش دهند.